In het ontslagrecht wordt de ontslagroute bepaald door de ontslagreden. Met andere woorden: de reden van het ontslag bepaalt nu bij welke instantie je het ontslag moet aanvragen.
Twee ontslaggronden lopen via het UWV en de overige ontslaggronden via de kantonrechter. Het is sinds 2020 mogelijk om twee gedeeltelijk aanwezige ontslaggronden te cumuleren.
Bij het aanvragen van ontslag bepaalt de reden van het ontslag de ontslagroute
Twee onderstaande ontslaggronden lopen via het UWV:
Alle andere ontslaggronden lopen via de kantonrechter:
- Disfunctioneren
- Frequent ziekteverzuim
- Verwijtbaar handelen of nalaten (wangedrag van werknemer)
- Werkweigering wegens gewetensbezwaar
- Verstoorde arbeidsrelatie
- Andere dan de hiervoor genoemde omstandigheden die zo zijn dat van de werkgever in redelijkheid niet kan worden gevergd de arbeidsovereenkomst voort te zetten. Deze ontslagmethode bestaat uit een beperkte verzamelbak van bijzonderheden. Denk daarbij aan situaties als een werknemer die in detentie is geraakt of onvindbaar is door vermissing.
- Cumulatiegrond: ontslag is mogelijk door het cumuleren van twee gedeeltelijk aanwezige ontslaggronden zoals hierboven beschreven via de kantonrechter.
Beroepsmogelijkheden bij UWV- en kantonrechters-route.
Je kunt tegen een uitspraak van het UWV beroep aantekenen bij de kantonrechter, terwijl je een uitspraak van de kantonrechter weer aan kan vechten bij het gerechtshof. Daarna is eventueel nog een procedure bij de Hoge Raad mogelijk. Dit betekent dat het maanden of jaren kan duren voordat je zeker weet of de arbeidsovereenkomst formeel ontbonden is.
Ontslag aanvragen via UWV of kantonrechter / bijgewerkt 1 januari 2020